Ongeveer 2,5 jaar geleden kwam ik voor het eerst in Eypte. Ik wist letterlijk niks. Ik had geen Lonely Planet opgengeslagen of zelfs maar de moeite te nemen om Egypte, Alexandrie, te googelen. Ik was net een weekje getrouwd en zat als een happy bird in het vliegtuig naar Egypte waar ik een maand zou blijven. Veel herinner ik me niet meer van deze periode, omdat er zoveel op me af kwam. Ik was net getrouwd, ging nog fulltime naar school. In deze maand hebben we een beetje de toerist uitgehangen in Alexandrie (de bibliotheek, fort Qaitbey, schoonfamilie), documenten voor ons huwelijk gelegaliseerd en zoals het een echte new bird in Egypte betaamt; De pyramides bezocht.
Daarna heb ik ongeveer 8 maanden nog in Nederland gewoond en was ik bijna elke maand wel in Egypte te vinden. Daarna verhuisden mijn man en ik een halfjaar naar Turkije voor een studie-onderdeel van mijn studie. Om uiteindelijk hoogzwanger, een maand voor de uitgerekende datum, in Egypte te bevallen van een kerngezonde zoon. Daarna nog een aantal keer heen en weer gereisd om school af te ronden. En eind november was ik eindelijk KLAAR met mijn studie (inmiddels was die schattige baby al bijna een dreumes) en kon ik me ten volle storten op ‘integreren’ op mijn eigen manier. Want in Egypte zijn geen klasjes met kaarsrechte juffen die je helpen met integreren, DVD’s of wat dan ook we vanuit NL gewend zijn. Dus ik begon gewoon ergens, volgde een lesje hier en daar. Raakte bevriend met mijn lerares en zo ben ik beland op het punt waar ik nu ben.
Beetje bij beetje getting used to the Egptian way of life.
fleurigengroen.wordpress.com 